W pierwszej połowie XVI wieku w Czechach odkryto znaczne złoża srebra, które posłużyły do wybicia nowych monet. Ze względu na silną germanizację czeskich ziem, nazwę mennicy umieszczano na monetach w języku niemieckim i brzmiała ona: Jachimstaler Münze. Od słowa „taler” wzięła się nazwa samej monety, która przyjmowała różne formy w zależności od kraju. Na przykład w Polsce moneta ta znana była jako talar, a w Hiszpanii jako dollaro.
Po odkryciu pierwszych złóż srebra i złota w Ameryce, Hiszpania przeniosła część mennic na nowy kontynent, gdzie moneta ta stała się podstawową walutą w obu Amerykach. Oznaczano ją symbolem „8”, zgodnie z wartością jednej monety – 1 dollaro było równoważne 8 realom. Aby uniknąć pomyłek z cyfrą 8, symbol ten zaczął przybierać stylizowaną formę zawijasa przypominającego literę S, gdzie końce były połączone linią prostą. Ten symbol, pisany swobodnie, ewoluował w dzisiejszy znak dolara – $.
Po odkryciu pierwszych złóż srebra i złota w Ameryce, Hiszpania przeniosła część mennic na nowy kontynent, gdzie moneta ta stała się podstawową walutą w obu Amerykach. Oznaczano ją symbolem „8”, zgodnie z wartością jednej monety – 1 dollaro było równoważne 8 realom. Aby uniknąć pomyłek z cyfrą 8, symbol ten zaczął przybierać stylizowaną formę zawijasa przypominającego literę S, gdzie końce były połączone linią prostą. Ten symbol, pisany swobodnie, ewoluował w dzisiejszy znak dolara – $.